موفقترین سریال طنز ماه مبارک رمضان امسال، سریال «دودکش» بود که محمدحسین لطیفی آن را کارگردانی کرده بود.
بازی موفق زوج کمدی تلویزیون «هومن برق نورد - بهنام تشکری» در کنار بازی درخشان «امیرحسین رستمی» و روایت ساده یک زندگی ساده روزانه که برای همه ما اتفاق می افتد، به همراه تکیه کلامهای خاص، باعث خنده ی ما به زندگی روزمره ی خودمان شد.
اما در کنار همه اینها، باید به بازی بسیار زیبای «جواد عزتی» در نقش یک روحانی اشاره کنیم که صحنه های جالب و جذابی را به نمایش گذاشت.
متأسفانه برخی بر این باورند که روحانیت در این سریال به تمسخر گرفته شد!! در حالیکه فی الواقع چنین نبود.
نگاهی به بازی کوتاه، اما چشم نواز جواد عزتی، مشخص می شود که نقش وی با حقایقی روبرو است. بعنوان مثال آنجا که فیروز هنگام برخاستن از زمین، دستش را روی شانه حاج آقا می گذارد و میگوید: «خواهش می کنم حاج آقا!» و اجازه نمی دهد که حاج آقا انصاری از زمین برخیزد! صدای حاج آقا در می آید که: «کار دارم، می تونم پاشم! می شه! می شه!» که نشان دهنده ی احترام مردم به روحانیت و لباس روحانی است، حال آنکه شاید خودمان هم درک نکنیم که باعث آزار انسانی دیگر، ولو در لباس روحانی می شویم!
اما درکل حاجی انصاری را روحانی شاد و تلاشگر برای رفع نیازها و مشکلات مردم می یابیم که در پس خنده های عامیانه اش، در انتهای سریال مشخص می شود که همسرش را در اثر بیماری از دست داده و با کودک خردسالش به تنهایی زندگی می کند و ما را یاد آن ضرب المثل «آنکه می گرید، یک درد دارد و آنکه می خندد، هزار درد» می اندازد! مردی که خود با دردها و غصه ها، دست و پنجه نرم می کند، اما برای شادی مردم و رفع مشکلاتشان، به دنبال آنها می دود! نمی دانم آنان که این مسایل را لودگی می دانند، آیا طنز تلخ را می شناسند یا نه؟ تمام این موارد طنزهای تلخی است که در جامعه ما مستتر مانده است. امروزه روحانیونی شاد، با نشاط و طراوت، همراه جوانان ورزش می کنند و با آنان شوخی می کنند، بدون آنکه به لباس روحانیت توهینی شده باشد! که شاید صد مرتبه با این شادابی و طراوت، شأنی والاتر به این لباس ببخشند! کما اینکه پیامبر عظیم الشأن اسلام نیز با یاران شوخی می فرمود و با آنان همیشه شاد بود! و چه سخنی بالاتر از قرآن که پیامبر را برای ما بهترین الگو معرفی کرده است.