بارها شده است که عده ای گفته اند که آزادی بیان در این مملکت نیست! بماند که معلوم نیست این همه توهین و دهان جر دادن نسبت به دیگران از کجا آمده است!
از سران مملکتی گرفته تا بازیگر و خوانننده و ورزشکار، همگی مورد لطف و عنایت مردم بدون آزادی بیان قرار گرفته است؛ تا جاییکه بخاطر قرعه کشی مسابقات جام جهانی گذشته، مجری بخت برگشته ی تلویزیون خارجی تا لیونل مسی بیچاره را هم از این عنایت ها بی بهره نگذاشتیم! کار به جایی کشید که چندی پیش ی مدل اینستاگرامی هم صدایش در آمد!
اما این دو روزه حملات و توهین ها به حسام نواب صفوی آنقدر زیاد شد که این بازیگر توهین کنندگان را تهدید به شکایت در دادگاه کرد!
این رسم زمانه ما ایرانیان شده که هر جا کسی را یافتیم که عقایدش برخلاف او بود، وی را متحجر، چاپلوس (کلمه بی ادبی را خجالت کشیدم بنویسم)، عوضی، نان به نرخ روز خور و .... بنامیم! بدون آنکه کمی تفکر کنیم که شاید برخی عقایدشان جدا از هر چیزی واقعاً اینگونه است!
آن وقت مدعی نبود آزادی بیان هستیم؛ حال آنکه چگونگی استفاده از بیان را بلد نیستیم.
با این اوصاف که جرأت شنیدن و دیدن مخالف را نداریم، می خواهیم آزادی بیشتری را داشته باشیم تا جامعه را بیشتر دچار بحران کنیم!
آیا براستی در جامعه ای که هر چند درصدش مهم نیست، به دنبال جمهوری غیر اسلامی است تا همه احزاب و جناح ها و گروهها بدون مرجعیت شورای نگهبان در آن شرکت کنند، همین جامعه است؟! این افراد نشان دادند که حرفهایشان تو خالی و پوچ است! مشتی حرف که ارزش شنیدن هم برای آن نیست!
شما را بخدا دیگر از آزادی بیان حرف نزنید! حالم از دروغ شما بهم خورد!
منتظر کامنت های پر از مهرتان هستم که خانواده و ایل و تبار را مورد لطف قرار می دهید و آزادی بیان مرا مورد احترام!!