بازداشت دوبلورهای سریال حریم سلطان

چندی پیش سینما پرس خبر از بازداشت دوبلورهای سریال حریم سلطان در تهران داده بود. مهم نیست که اینها بازداشت شده اند. کاری برخلاف قانون انجام داده اند و باید بازداشت میشدند. اما مهم این است که چرا این افراد در یک استودیوی زیرزمینی، اقدام به چنین کاری کرده اند؟

سالهاست که می گوییم که نکنید کاری را که جوانان از آرزوهای خود که می تواند هم قانونی باشد و هم شایسته دست بکشند. متأسفانه در حالیکه بستر برای ورود جوانان به عرصه های مختلف هنری و ورزشی، بسیار مناسب است، اما همچنان برخی از راههای ورود، بسته است.

امکان ایجاد اشتغال در حالی در کشور، با مشکل برخورد کرده است که ما خود نیز برخی راههای ممکن را بسته ایم. در این چندساله تلاش کردیم که برخی از راهها را بازگو کنیم. از تفریحات مردم بگوییم، از مشاغلی که می تواند ایجاد شود، ولی گوش شنوایی وجود نداشت.

یکی از این موارد شبکه های تلویزیونی بود. در دنیایی که امروزه رقابت حرف اصلی را می زند، هنوز صدا و سیما نتوانسته است که برنامه هایی را بصورت مداوم پخش نماید که رقابت بسیار خوبی با ماهواره داشته باشد. از طرفی جوانانی هستند که هنوز نتوانسته اند استعداد خود را در شبکه ای پویا نمایند.

اکنون هم باید بدانیم که در بیشتر اوقات، با مشکلات فراوانی روبرو شدیم. به راستی چرا هنوز صدا و سیما نتوانسته است با این همه حجم شبکه های مختلف تلویزیونی، رقابتی سنگین با ماهواره انجام دهد؟!

یکی از مواردی که باید دریافت، این است که هنوز به جوانان به درستی اعتماد نکرده ایم. پشت درهای تلویزیونی بسیاری از جوانان مانده اند که می توانند با قدرت کار کنند. این را از همین شبکه های ماهواره ای هم می توان فهمید.

شبکه های ماهواره ای از جمله فارسی1 و جم تی وی و حتی زمانی pmc که البته اکنون از آن شبکه به دلایلی، خبری نیست، همگی چند چیز را نشان دادند.

1- نبود نظارت بر پخش این شبکه های تلویزیونی، برنامه هایی را به خورد جامعه داد که تأثیرات زیادی را بر افکار عمومی گذاشت. هر چند این شبکه ها باعث شد که از نظر سیاسی، بسیاری از مردمی که خوراک فکریشان را از ماهواره ها می گرفتند، از اینگونه شبکه ها فاصله بگیرند، اما از نظر اجتماعی، تأثیر منفی بر افکار عمومی گذاشته شد.

2- بسیاری از سرمایه های این مملکت، خواه ناخواه، بخاطر تبلیغاتی که شرکتهای داخلی به این شبکه ها پرداخت می کنند، از این کشور خارج شده است. حتی اگر شما بگویید که بسیاری از تبلیغ کننده ها، شرکتهای داخلی نبوده اند، باز هم باید بگوییم که بسیاری از تبلیغات، داخلی بود؛ هر چند به ارایه و تبلیغ اجناس غیرمجاز می پرداخت! بدین ترتیب، سرمایه کلانی از کشور خارج شده که خوشایند دول غربی دشمن می باشد.

3- اما دوبله های ارایه شده در این شبکه ها، هر چند هنوز با روزهای اوج فاصله زیادی دارد، اما باید به باور برسیم که آنان نیز در این چند ساله، پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده اند. در اوایل کار شبکه فارسی1، به جرأت می توان گفت که دوبله ای در کار نبود! بلکه آنچه که دیده می شد، حرف زدن بر روی سریالهای تلویزیونی بود، اما اکنون با گذشت زمان، آرام آرام آنان نیز حرفه ای تر از قبل عمل می کنند. هر چند باز هم تکرار می کنیم که با دوبله فیلمها و سریالهای ایرانی، فاصله بسیاری دارند، اما باید قبول کنیم که آنچه در این شبکه ها دیده می شود، حرکت رو به جلوست!

4- اکنون بسیاری از مدیران این شبکه ها می دانند که باید احترامی حتی حداقلی به عقاید مردم ایران بگذارند. برخی صحنه ها سانسور و در مراسم خاص، برنامه های عادی برخی از این شبکه ها قطع می شود؛ و این ظاهر به نسبی مذهبی، می تواند خطرناکتر و مخربتر از فیلمهای پورنو باشد. چرا که در اینگونه فیلمها، بیننده به خوبی و راحتی، می تواند اثرات مخرب فیلم را برای خود و خانواده اش درک کند، اما در این چنین شبکه ها، چون حتی اثری از بوسه های عاشقانه دیده نمیشود و ظاهری متعادل به خود می گیرد، بیننده شاید درک نکند که درون مایه فیلم، بسیار خطرناکتر از فیلمهای پورنوست!

تمام این سخنان شاید تلنگری باشد برای آنکه کمی در برخی از قوانین، بازنگری کنیم. می شود با کمی جدیت بیشتر، راه اندازی شبکه های خصوصی را آغاز کرد و بسیاری از مشکلات شغلی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را به حداقل رساند.

بدین ترتیب، برخی از جوانان این مرز و بوم، برای رسیدن به آرزوهای خود، به دام و سراب نامردان و وابستگان غربی نخواهند افتاد و برخی دیگر هم برای همین آرزوها، دچار بی قانونی نمی گردند که سر از بازداشتگاه ها درآورند.