جام اکو!

شاید اصلاً نام سازمانی بنام «اکو» به گوش شما ناآشنا باشد.

سازمان اکو، نام سازمانی اقتصادی است که در سال 1341توسط سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه و ابتدا با نام RCD، پایه گذاری شد. در سال 1364با حیات مجدد این سازمان، نام آن به اکو تغییر کرد.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990میلادی، با اضافه شدن کشورهای افغانستان، آذربایجان، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، ترکمنستان و قرقیزستان تعداد اعضای این سازمان به 10 کشور رسید.

از سال 1967 تا سال 1974، مسابقات فوتبال تحت عنوان RCD cup برگزار شد که ایران دو دوره و ترکیه 3دوره به مقام قهرمانی رسید. این مسابقات تا سال 1993 تعطیل شد. با شروع مسابقات مقدماتی جام جهانی 94آمریکا و پس از صعود تیم ایران از مرحله اول، فدراسیون وقت فوتبال، برای آمادگی هر چه بیشتر تیم ملی ایران، یک دوره از مسابقات جام اکو را برگزار نمود که تیم ایران در تهران به سومین قهرمانی خود رسید.

این مسابقات آخرین دوره مسابقات جام اکو بود که برگزار شد.

اکنون سالهاست که از آن مسابقات می گذرد و هیچ کس هم توجهی به شرایط اقتصادی و ورزشی کشور نمیکند.

سالهاست که می شنویم کشورهای حاشیه خلیج فارس، با نادیده گرفتن ایران، مسابقات مختلفی را همچون جام خلیج فارس و جام باشگاههای خلیج فارس برگزار می کنند و سعی و تلاش دارند که فوتبال خود را ارتقا دهند. این در حالیست که همیشه این تیمها در آسیا و این جام با هم برخورد دارند و فقط می توانند یک خودشناسی برای تیم خود صورت دهند.

اما جام اکو با حضور تیمهای اروپایی، هر چند درجه 2 و 3 اروپا می توانست برای فوتبال و اقتصاد ما محک مناسبی باشد.

فوتبال ما در حالیکه می تواند و می خواهد در راه پیشرفت و تعالی گام بردارد، و در حالیکه برگزاری یک سری مسابقات فوتبال می تواند کشور و شهری را بعنوان توریستی بشناسد، فدراسیون فوتبال ما از برگزاری الباقی مسابقات جام اکو سرباز زد.

می دانید که تیمهای اول تا چهارم ما در جام باشگاههای آسیا شرکت میکنند. شاید برگزاری جام باشگاههای اکو، می توانست انگیزه ای را در دل لیگ ایجاد کند که تیم پنجم هم خود را آماده مسابقات جام اکو نماید.

تیم ملی فوتبال ایران نیز می توانست با حضور در اینگونه تورنمنتها، خود را جهت مسابقات رسمی، آماده نماید و شاید از دل این مسابقات، بازیکنان جوان و با انگیزه به تیم ملی معرفی می شد.

حضور تیمهای خارجی از هر کجای دنیا که میخواهد باشد، چندین خوبی برای جامعه ما خواهد داشت.

اگر مطلبی قبلی ما را به یاد داشته باشید و یا آن را خوانده باشید، متوجه خواهید شد که صنعت ورزش یکی از بزرگترین صنایع در اقتصاد کشورهای توسعه یافته است.

بنابراین می خواهیم که به چند مورد از مزایای این مسابقات اشاره کنیم:

1- انگیزه ی غالب تیمهای پایین جدولی در لیگ بسیار پایین است. هر ساله شاهدیم که بسیاری از مسئولین باشگاهی در اواخر لیگ به هم رده های خود در باشگاههای دیگر، تهمت «گاوبندی» و رشوه و غیره را نسبت می دهند. شاید حضور تیم پنجم لیگ به صورت مستمر در یک سری مسابقات بین المللی، باعث شود که این هجمه تبلیغاتی، از بین برود و یا اینکه کمتر شود.

2- ثابت شده است که در زمان برگزاری مسابقات ورزشی مهم در یک شهر و یا یک کشور، آمار بزه و تبهکاری به پایین ترین حد خود رسیده است.

3- معرفی شهرهای مختلف و کوچک ایران زیبای ما در لوای همین مسابقات، می تواند گردشگران بسیاری را جذب کشور کند که در این زمان برای معرفی کشوری آرام و با امنیت به جهان میتواند بسیار مثمرثمر باشد.

4- کسب درآمد بیشتر باشگاهها از طرق مختلف که می تواند به رشد فوتبال در رده باشگاهی کمک کند.

و.....

شاید کم گفته باشم و حرفهای بسیار دیگری هم باشد. اما امیدواریم که مسئولین فدراسیون فوتیال به همین چند خط نگاهی کنند.