پاسخ به یک نظر درباره ماهواره

شخصی بنام محمد در مطلب «باز هم ماهواره» کامنتی را برایم گذاشتند، به شرح زیر:

«با سلام
لطفا آمار غلطتان را انتشار ندهید!
ازکجا می‌فرمائید 80درصد ماهواره و تجهیزات دسترسی به شبکه های ماهواره ای را دارند؟!
ما که خیلی بد بینامه نگاه میکنیم روی پشتبام خانه خودمان و تا چند کیلومتر آنورتر را هم آمارش را داریم و در رسانه‌های بیطرف بررسی کردیم به آمار جالب شما نرسیدیم!
شما قسمت ابتدای سخنان رهبری عزیز را آورده اید و انتهای آن را نه ایشان میفرمایند جایز نیست به فلان دلیل و در انتها هم به صراحت می‌فرمایند عمل به قانون کنید. شما احتمالا از آن دسته از افرادی نیستید که آب به آسیاب دشمن میریزید.
(...ولی چون این وسیله برای کسی که آن را در اختیار دارد زمینه دریافت برنامه های حرام را کاملا فراهم می کند و گاهی نگهداری آن مفاسد دیگری را نیز در بر دارد، خرید و نگهداری آن جایز نیست مگر برای کسی که به خودش مطمئن است که استفاده حرام از آن نمی کند و بر تهیه و نگهداری آن در خانه اش مفسده ای هم مترتب نمی شود. لکن اگر قانونی در این مورد وجود داشته باشد باید مراعات گردد.)

در صورت ادامه این نظرات شخصی غیر مستند و بی اساس، بنده مطمئن می‌شوم که از همان آب به آسیاب ریزهای زرنگ هستید که البته این از برخی متون و مخصوصا لوگوی شما نمایان‌تر می‌شود.
منتظر دلیل قانع کننده شما هستم»

اول اینکه ممنون که ما را شبه منافق و آب به آسیاب ریز دشمن معرفی نمودید!!!

لوگو هم نفرمودید که چه اشکالی دارد؟!!!

بماند:

اول اینکه آمار ما غلط نیست! در همین اینترنت هم دوری بزنید، متوجه خواهید شد!

احتمالاً شما یا نمی دانید که ماهواره چیست!!! یا اینکه نمی دانید که پشت بام کجاست؟؟؟؟

فتوای آقا را هم که دستکاری می کنید!! کجا ایشان فرمودند که عمل به قانون کنید؟ ایشان فرمودند که مراعات گردد.

برای آنکه خیالتان را راحت کنیم:

در لغت نامه ها مراعات کردن بدین گونه معنا شده است:

مراعات کردن: مصدر 1- رعایت یکدیگر کردن . 2- توجه کردن مراقبت کردن . 3 - جانب چیزی نگهداشتن

این به معنای آن است که در این مورد، قانون رعایت گردد، بهتر است.

بهتر است که جمله را برعکس کنید:

اگر قانونی در این مورد وجود داشته باشد و مراعات نشود چه؟ دچار گرفتاریهای قانونی می شوید.
ضمن اینکه این حکم عمومیت دارد! یعنی برای کشورهای دیگری همچون چین و کره شمالی و.... هم که استفاده از تجهیزات ماهواره در آن ممنوع است هم بیان شده است! اما ما توجه به این موضوع نمی کنیم!
از سویی هم دکتر احمدی نژاد در مصاحبه با CBS NEWS اعلام از آزادی ماهواره در ایران می کند!
لینک خبر: http://www.cbsnews.com/video/watch/?id=3289367n

بسیار خوب، موضوعی دیگر:

در مجلس قانونی را تصویب کردند که قابلیت اجرا ندارد! ورود به حریم خصوصی!!!! به چه دلیل؟ اعتماد به مردم زیر صفر! چرا فقط به خودشان اعتماد دارند و بس!!!
قانون می گوید: ماده 1 - به موجب این قانون ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره جز در مواردی که قانون تعیین کرده است ممنوع می‌باشد.
یعنی: قانون برای اولین کسانی که آزاد اعلام کرده سیاسیون است!!!!! جالب است نه!!! قانون پر از ایراد!!! مردم آنچه را که آنان می گویند نگاه کنند، اما خودشان هر چه را بخواهند، می توانند نگاه کنند!!! چرا؟
هنوز جایگاه ما هم مانده که بعد بحث می کنم.

ضمناً به جای اینکه با این حرفها، صورت مسئله را پاک کنیم، بهتر است که راه حل اساسی پیدا کنیم. به جای آنکه بودجه را صرف گرفتن تجهیزات ماهواره کنیم، صرف آموزش، راه اندازی شبکه های جدید ماهواره ای و ... کنیم.

این موضوع آنقدر مهم است که باید جداگانه دوباره بررسی گردد.

همیشه دیر می رسیم!

یادم می آید که تقریباً در سالهای 85-84 به دوستان حزب اللهی می گفتم که باید هر چه سریعتر اینترنت را اشغال کنیم. آن روزها هیچ کسی به این موضوع توجه نمی کرد. چه دوستان هئیتی و چه دوستان دیگر!!

تعدادی آمدند برای دل خودشان! توجهی هم به دشمنان نداشتند! آنقدر این آمدنها دیر شد، تا آنکه چیزی که نباید اتفاق می افتاد،‌افتاد!!! در انتخابات 88 چون تعداد ضدانقلابیون در اینترنت بیشتر بود، فکر کردند که در کل ایران هم همینگونه است! یعنی آرای میرحسین موسوی بیشتر از دکتر محمود احمدی نژاد است. تا اینکه پس از انتخابات، مقام معظم رهبری، طی فرمانی عمومی، دستور به حضور درجنگ نرم در حد توان بچه حزب اللهی ها داد؛ و از این لحظه بود که دوستان ما هم یک به یک به اینترنت آمده و در جنگ نرم، شرکت کردند؛ کار به جایی کشید که دشمن به خاکریز فیس بوک (facebook) عقب نشینی کرد و تقریبا همان جا هم ماندند. امروز هم که فیس بوک فیلتر است و امکان حمله بچه حزب اللهی ها به این سایت وجود ندارد تا آنجا را هم اشغال کنیم و دشمن کاملا از اینترنت فرار کند.

اما موضوع بحث این پست من، درباره دیر رسیدن است. این مقدمه کوتاه نیز دلیل بر همین موضوع بود. در پست باز هم ماهواره از تاریخچه کوتاه ماهواره و سیر آن در ایران به طور تقریبی سخن گفتیم.

اما در این پست می خواهیم که مبسوط تر به آن بپردازیم.

باید باور کنیم که تقریباً 80درصد ایرانیان شهرنشین، تجهیزات ماهواره را در خانه هایشان دارند. این حقیقتی است انکار ناپذیر! چه بخواهیم و چه نخواهیم، این مردم، قانون را دور زده اند!!! اما راهکار مجلس نشینان همچنان ممنوعیت است و بس! از یاد برده ایم که زمانی که اینترنت را خالی کردیم، چه اتفاقاتی در این کشور افتاد! امروز تجهیزات ماهواره، هر لحظه پیشرفته تر از قبل می شود. ساعاتی نیست که شبکه های ضدفرهنگی ماهواره ای به زبان فارسی اضافه نگردد و ما همچنان درصددیم با اجرای قانون ممنوعیت ماهواره، مردم را به سمت شبکه های داخلی بکشانیم. شبکه هایی که برای پخش برخی از برنامه های تلویزیونی، ممنوعیت های خاص دارند. با هزینه های گزاف درصددیم که برنامه های صدا و سیما را گسترش دهیم. از امکاناتمان در حد متعالی استفاده نمی کنیم. حتی یک شبکه تلویزیونی در ماهواره نداریم که از جمهوری اسلامی دفاع کند و آن وقت منتظریم که ایرانیان مقیم اروپا و آمریکا و ... حرفهای صد من یه غاز این همه شبکه را هم باور نکنند.

در این میان تعجب زمانی است که متوجه نشدیم که با تصویب این قانون، فقط صورت مسئله را پاک کرده ایم. آیا ممنوعیت ماهواره در ایران، دلیلی می شود بر اینکه ایرانیان مقیم خارج از کشور، ماهواره نبینند؟!!! یا فقط دلیل سیاسی دارد و بس؟!! اگر حرام است که برای همه حرام است و در استفتائات مراجع عظام به تصریح این موضوع نیامده. بلکه استفاده حرام از ماهواره را حرام اعلام کرده اند، وگرنه ماهواره فی النفسه مشکلی ندارد. پس یک جای کار ما می لنگد!!!

کجای این کار می لنگد، به وضوح مشخص است! متأسفانه ما به خودمان و مردممان اعتماد نداریم!!!! ما خود را صالح و سالم می دانیم و دیگران را در خطر!!! که هر لحظه ممکن است که منحرف شوند! به ملت اعتماد نداریم؛ هنوز باور نکرده ایم که مردم یک گام از مسئولین جلو هستند. هنوز باور نکرده ایم که ملت، بین خوب و بد را به خوبی تشخیص می دهند. بهتر است که ما به فکر دفاع از انقلابمان در مقابل سم پاشی های ضدانقلابیون و غربیها باشیم.

سال گذشته، با برخی از دوستان تلاش کردیم که شبکه ای در دفاع از حکومت جمهوری اسلامی بر روی ایر بفرستیم، اما متأسفانه بخاطر مشکلات عدیده نتوانستیم. بزرگترین مشکل ما نبود بودجه کلان تقریبی یک میلیارد تومان برای هر سال بود؛ اما آیا نیستند کسانی که می توانند این بودجه را تأمین کنند؟ چرا آنان ورود نمی کنند؟ دلیل آن مشخص است، به طور قانونی داشتن ماهواره در ایران ممنوع است و راهی نیست که بتوان به درستی اسپانسر جذب کرد! زیرا آگهی دهنده زمانی حاضر است هزینه کند که در آن زمان، بداند درآمدی وجود دارد! آیا یک شبکه در دفاع از حکومت سرفراز جمهوری اسلامی، می تواند با هزینه ی یک میلیاردی، این چنین ریسکی کند؟

مشخص است که تمام این معضلات و صرف هزینه های هنگفت، فقط برای آن است که از انقلابی دفاع شود که برای آن خون دادیم، اما راه هزینه کرد این همه منابع را نمی دانیم! به جای آنکه این بودجه ها را خرج جلوگیری کنیم، می توانیم با بهتر هزینه کردن در آموزش، راه اندازی شبکه هایی همچون ورزش و فیلم و سریال که شاید حدود 5 سال است که زمزمه آمدن به گوش می رسد، ایجاد سرگرمی کنیم. می توانیم با آزادی بیشتر، در زمینه ماهواره، ایجاد اشتغال نمود و هزاران موضوع دیگر!

هنوز متوجه نشدیم که خیلی دیر شده است! نمی دانم دیگر چه اتفاقی باید بیافتد که متوجه شویم که عرصه جنگ نرم را در فضا از دست داده ایم!!

هر چند سخن در این زمینه بسیار زیاد است، اما باقی سخنان را می گذاریم برای زمانی بهتر!

در پست بعدی پاسخ شخصی بنام محمد که بنده را با القابی خظاب داده اند که معنای منافق بودن مرا می دهد!!! خواهم داد. منتظر باشید.